தமோவோ தமோ.

காலையிலிருந்து மூன்று குணங்களை, மனம் பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

காலையில் எழுந்தால் தமோவோ தமோ.

பரவாயில்லை, தமோவை தமோ என்று ஒப்புக் கொள்ளும் ‘சத்துவ’ குணம் 
எட்டிப் பார்க்கிறது.

‘அட இன்னும் கொஞ்சம் சீக்கிரமாக எழுந்திருக்கிலாமாயிருந்தது’

‘என்ன ஒரு ஒத்துழையாமை, உடம்பும் மனமும். இன்னும் படுத்து விடலாமா?’

தமோ தமோ தமோ.

பால் வாங்கி வந்து, ரேடியோ  விவித்பாரதியில் திரிவேணி பாடல்கள் கேட்டு.

காப்பிக்கு டிகாஷன் போட்டு, அம்மா பெண்டாட்டியின் புடவைகளை 
தோய்க்க ‘தமோ’ பட்டு, தமோவாக குளித்து, 
தமோவாக, விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாம சொல்லி, 
நேற்று உபன்யாசத்தில் கேட்ட ‘வசு’ நாமாவை, எனது புத்தகக்கத்தில் கண்டு பிடித்து…….

அம்மாவுக்கு காபி கொடுத்து…..

ஹே….தமோ குணம் போய், ரஜோ குணம் வந்து விட்டதா?

ஆபிசில் போய் கிளுட்டலாம்...புது செக்ஷன் கம்ப்யூட்டரில் எழுதலாம்….
நேற்று எழுதிய ஆப்பிஸ் பரீட்சை ..நினைத்து நினைத்து பெருமை படலாம்…..
ப்ரமோஷன் வந்த மாதிரி பெருமை பட்டுக் கொள்ளலாம்.

கருத்துப்படிவம் - எண்ணம் - மனஉரு.

கருத்துப்படிவம்

எண்ணம்

மனஉரு.

ஒரு கருத்தை கேட்கிறேன்.

புரிகிறது.

மனம் கருத்தை ஒரு மாதிரி புரிந்து கொள்கிறது.

அதை உங்களிடம் எழுத்து மூலமாக புரிய வைக்க முடியமா?

நான் எழுதியது,  நான் புரிந்து கொண்ட கருத்தை அப்படியே சொல்லுமா?

சந்தேகம்தான்.

நான் புரிந்து கொண்ட கருத்து, அவர் என்ன சொல்ல வந்தார் என்பதை அப்படியே மனதில் ஏற்றுக் கொண்டுள்ளதா?

சந்தேகம்தான்!

இப்பொழுது என்ன சொல்ல விழைகிறேன்?

மனம் நான் உணர்ந்ததை சொல்ல விரும்பிகிறது.

சொற்ப எண்ணங்களுக்கு வார்த்தைகள் வருகிறது.

அந்த வார்த்தைகள் என் மன உருவை ப்ரதிபலிக்கிறதா?

தெரியவில்லை.

இருக்கட்டும்.

90 எண்ணங்களுக்கு/கருத்துக்களுக்கு ஒரு 9 வார்த்தைகள் கிடைக்கிறதா?

நல்லது.

கவலைப் பட வேண்டாம்.

81 எண்ணங்களை சொல்ல முடியவில்லையே என்று வருந்துதல் வேண்டாம்.

9 கருத்துக்கள் கிடைத்தனவே!

9 புரிதல்களை வைத்து செயல் படு. சொல்லு. எழுது.

எல்லா புரிதல்களையும் புரிய வைப்பது கடினமன்றோ!

இது ஒரு கருத்துப்படிவம்.

  

கல்கி கேக்கலா

கல்கி கேக்கலா என்று உச்சரிக்க வேண்டும்.  
கல்கி கொச்சலின் இல்லை.
டிவிட்டர் கல்கி கண்மணி என்று சொல்கிறது.

வித்தியாசமாக இருக்கிறது, கல்கியின் performance.

சின்னம் போல் உள்ள இந்தப் பெண் கலைஞரின் திறமையை முதலில்
அந்த BBC Podcast ல் மெச்சினேன்.
பாண்டிச்சேரியில் பிறந்த இந்த இளைஞி விஷயங்களை அழகாக சொல்லுகிறார்.

#MyIndianlife என்ற தலைப்பின் கீழ்,
ஒரு இளைஞரின் belly dance திறன், ஒரு திக்கும் இளைஞரின் இசை உயர்வையும்
மிக நன்றாக சொல்லுகிறார்.
உலக வாழ்க்கையில் மனிதர்களில் எவ்வளவு பார்க்காத நிறங்கள்.

இந்த podcast கேட்ட  உத்ஸாகத்தில் கல்கி நடித்த படங்களை பார்த்தேன்.

‘’Waiting’’ என்ற படத்தில், கோமா ஸ்டேஜில் இருக்கும் கணவனுடன்,
மருத்துவமனையில் இருக்கையில் அங்கே அதே மாதிரி இக்கட்டுடன் இருக்கும்
மத்திய வயதிய சிவா என்ற  ஆணுடன் ஏற்படும் நட்பை
நன்கு நடித்துக் காட்டியிருந்தார்.

Ribbon படத்தில், பெண் குழந்தை வளர்க்கும் பொறுப்பை பிரதிபலித்திருந்தார்.

குட்.

நிதானமாக எழுதுவோம்.

நூறு வார்த்தைகள் எழுதும் அனுபவத்தை ஒரே மூச்சில் அனுபவிக்க வேண்டுமா?

தேவையில்லை.

வெள்ளிக்கிழமை மதியம் இதை எழுத தொடங்கி,
திங்கட்கிழமை நிதானமாக முடித்துக் கொண்டு blog ல போஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்.

திங்கள் இல்லையா? செவ்வாய் பண்ணிக்கலாம்.

‘அம்மா’ பற்றிய சொற்களையும், ‘எழுத்து என்ன சொல்கிறது?’
என்பதை பற்றியும் புனைந்த வார்த்தைகளை  இது மாதிரித் தான் செய்தேன்.

இரண்டு நாட்கள் எழுதும் சந்தோஷத்தை அனுபவித்தேன்.
வார்த்தைகளை மாற்றினேன். யோசித்தேன். நிதானமாக எழுதினேன்.
எழுதுவதை விரும்பினேன்.

இந்த குறிப்பிற்கு மூன்று நாட்கள் எடுத்துக் கொள்கிறேன்.

எழுதிய வார்த்தைகளை blog ல் போடும் முன் திரும்ப படித்து,
சந்தோஷத்தை அனுபவித்துக் கொள்கிறேன்.

‘கல்கி கொச்லின்’ பற்றிய எழுத்துக்களை எழுதும் பொழுது அவர் நடித்த
திரைப் படங்கள் பார்க்க வேண்டுமென்றிருந்தேன்.
இரண்டு படங்களை watch list ல போட்டு வைத்துள்ளேன்.

‘Ribbon’ மற்றும் ‘Waiting’

Hot Star  app ல கிடைத்துள்ளது.

காத்திருக்கிறேன்...படங்களை பார்க்க, எழுத…..

மனதின் வார்த்தைகள் வேண்டும்

கடந்த குறிப்பில், ‘எழுத்து’ என்ன சொல்கிறது என்று சொல்லுகையில்

ஒரு படத்தை போட்டு சொன்னேன். கூகிள் கீப்பில்,
நான் படித்த ‘’வாழ்க்கை’ மற்றும் ‘கலை’ பற்றிய ஒரு மேற்கோளை வைத்திருந்து,

அதை படம் பிடித்துக் கொண்டு,  
குறிப்பில் நுழைத்து, படித்துக் கொண்டே ஆங்கிலத்தை தமிழ் படுத்தினேன்.

அப்படி செய்தது எனக்கு பிடித்திருந்தது.

இந்தக் குறிப்பிலே நான் என் அம்மாவைக் குறித்து 2016ல் 100 words.com
எழுதியிருந்த ஒரு குறிப்பை படமாகப் போட்டு,
சில வார்த்தைகளை எழுத விரும்புகிறேன்.

‘மொழி’ திரைப் படத்திலே ஜோதிகா ஊமை மற்றும்
காது கேளாதவராய் நடித்திருந்தார்.

அம்மாவுக்கு காது கேட்கவில்லையே என்னும் ஏக்கம், என் தலையாய ஏக்கம்.

படத்தின் ஹீரோ, காதலிக்கு காது கேட்கவில்லை என்றாலும் விரும்புகிறார்.

இந்த திரைப் படம் பார்த்தபின் என் ஏக்கம் குறைந்தது.

அன்பு செலுத்த என் பேச்சு அம்மாவுக்கு  கேட்க வேண்டும் என்பது,
அவசியமே இல்லை.

மனதின் வார்த்தைகள் வேண்டும்.

எழுத்து, அல்லது எழுதுவது என்ன சொல்லித் தருகிறது?

கலையால்,  போர், தனிமை,  பொறாமை, பேராசை, மூப்பு, சாவு   
இவைகளிலிருந்து நம்மை தடுத்து நிறுத்தி நம் வாழ்வை  காப்பாற்ற முடியமா?

கலையால் நம்மை காப்பாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்றுதான் நமக்கு ஆசை.

கலையால் ஒன்று செய்ய முடியும்: இவையெல்லா இன்னல்களும்  
வாழ்க்கையில் இருந்தும், அதை மறக்க செய்து,
நம் வாழ்க்கையை  புத்துணர்ச்சியுடன் வைத்திருக்க செய்யும்..

வாழ்க்கை ஒன்றும் நமக்கு சொந்தமானதல்ல -உரிமை கொண்டாட.

எழுத்து, அல்லது எழுதுவது என்ன சொல்லித் தருகிறது?

முதலில் வாழ்க்கை, நாம் உயிருடன் இருக்கிறோம்
என்பதை நமக்கு உணர்த்துகின்றது.  உயிருடன் இருப்பது ஒரு பரிசு, ஒரு சலுகை.

வாழ்க்கை ஒன்றும் நமக்கு உரிமையானது இல்லை.

நமக்கு அளிக்கப் பட்ட  வாழ்க்கையின்
அடிப்படையான உயிரை முதலில் நாம் சம்பாதிக்க வேண்டும்.
வாழ்க்கை நம்மை  மிகுந்த விருப்பத்துடன் உயிரூட்டியிருப்பதால்,
நம்மிடமிருந்து சில வெகுமதிகளை எதிர் பார்க்கிறது.

அந்த வெகுமதிகள் தான் கலை.
ஏதாவது கலை கற்போம்.
ஏதாவது இன்பத்துடன் படைக்க முற்படுவோம்.

‘கல்கி கொச்லின்’

என்ன குரலப்பா- கணீர் என்று! வெண்கல குரல் என்பார்களா?
(சீக்கிரம் எழுந்திருப்பதென்றால், மூன்று மணிக்கே எழுந்து
முழித்துக் கொண்டிருப்பதில்லை.
ஒரு 5:30 க்கு எழுந்திருச்சுக்கணம்.
ஃபிரெஷாக நூறு வார்த்தைகள் எழுதணம்.
ரைட்டு.)

குரல் என்று தொடங்கினேன் அல்லவா? அது ‘கல்கி கொச்லின்’  என்பவரின் குரல்.
BBC Podcast கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.
கல்கி கோச்லின் பாரத பெண்மணிகளை சிலாகித்து இந்த podcast ல
ப்ரெசெண்ட் பண்ணிக்கிட்டிருக்காங்க.
ISRO வில் பணிபுரியும் தாக்ஷாயினி என்ற பெண் விஞ்ஞானியைப் பற்றி
அவர் கூறிய தகவல்கள் inspiring ஆக இருந்தது.
தாக்ஷாயினி பாரதத்தின் மங்கள்யான் திட்டத்தில் பெரும் பங்கு வகித்தவர்.
சாட்டிலைட் எந்த ஸ்பீடிலே சென்றால்,
செவ்வாய் கிரகத்தின் சமீபத்தில் அடையலாம் என்பதை கணிக்கும்
கணக்கை செவ்வன செய்தவர் தாக்ஷாயினி.
சாடிலைட் ஸ்பீடை கணிக்கும் இவர், இருபது பேருக்கும் சமைப்பார்களாம்.

மேலும் ஒரு எபிசோட் கேட்க சமயம் செய்து கொள்ள வேண்டும். ஓக்கே!
Kalki Koechlin

ஒரு ஆறுதல். ஒரு பிரமிப்பு.

காத்திருக்கும் சமயத்தில் நூறு வார்த்தைகள் எழுதலாம்.
மனைவியுடன் NMR Scan center ல காத்திருக்கேன்.
Lungs ல எதோ மச்சம் வளர்ந்திருக்கிறதா என்று டாக்டர் பார்க்கப் போகிறார்.
டாக்டர்களிடமும், மருத்துவ சோதனைச்சாலைகளுக்கும் வந்தால் ஒரு பிரமிப்பு.
எத்தனை மக்கள் வந்திருக்கிறார்கள்!
நமது மாதிரியே எல்லோருக்கும், எதாவது உபாதைகள்.
ஒரு ஆறுதல்.
ஒரு பிரமிப்பு.
உயிர் வாழ்தலின் அவஸ்தைகள்.
தனியாக இந்த அவஸ்தைகளை யோசிப்பதை விட, இந்த ஆசுப்பத்திரி சூழலில் யோசிப்பது மேல். பயத்தை கொடுப்பதில்லை.
காத்திருத்தல், நமக்கோ நம்முடன் இருப்பவர்களுக்கோ எதோ செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என்ற திருப்தியை கொடுக்கிறது.
மனைவி நலமுடன் இருக்கட்டும்.

அவள், இருமலாலும் மூச்சு முட்டுவதாலும் அவஸ்தையுறும்பொழுது மனதிற்கு கஷ்டமாக இருந்தது.

அவள் இயற்கை வைத்தியத்திலோ, வென்னீர் குடித்தோ சரி செய்து கொள்ளலாம் என்று பெரும் பாடு பட்டாள்.

டாக்டர்கள் உதவியும் தேவை. அவர்கள் சொல்வதையும் கேட்க வேண்டும்.

கொடுக்க வேண்டிய பணத்தையும் கொடுக்க வேண்டும்.

காத்திருத்தலும் வேண்டும்.

விமானப் பயணங்கள்

ஏர் பிகாஸாஸ் (Air Pegasus) விமான சர்விஸே இப்போது இல்லை. கம்பெனியை, மூடி விட்டார்கள். (Ceased 27 July 2016) King Fisher Airlines மூடியது - (Ceased operations: October 2012) இந்த தகவல்களை ஏன் சொல்லுகிறேன்? Air Pegasus விமானத்தில் எப்பொழுது மனைவியை அழைத்துக் கொண்டு சென்றேன் என்று தேடினேன். வருடம் 2015. அக்டோபர். 30, 31 தேதிகளில். அந்த சமயம் sms tweet செய்து கொண்டு பறந்தோம். காலம் மாறுகிறது. வசதிகள், கம்பெனிகள் மூடப் படுகிறது. சென்னை விமான தளத்தில் சில king fisher விமானங்கள் உபயோகமில்லாமல் நின்று கொண்டிருந்தன. அந்தக் காட்சி அம்மாவை பெங்களூர் கூட்டி சென்ற காலத்தை நினைவு படுத்தியது. எப்பொழுது அம்மாவை கூட்டிக்கொண்டு பெங்களூரு சென்றேன்? நினைவு படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். 2006 ல், இருக்கலாம். அப்பொழுது king fisher. பாட்டியை ஒரு முறை கோவை கூட்டிச் சென்றது ஏர்-இந்தியா விமானத்தில்.
1983 இருக்கலாம்.

ஆகாயத்தில் நூறு வார்த்தைகள் எழுதி முடித்து விட வேண்டாமா?

இதோ...இண்டிகோ 6 E 5991 விமான crew கேட் ஒன்றுக்கு வந்து விட்டார்கள்.
15:50 க் கு Departure.

விமானம் வந்தவுடன் உள்ளே நுழைய விடுவார்கள்.

அதற்குள், நூறு வார்த்தைகள் எழுதி விடுவேனா?

ஹுப்பளி காத்திருத்தில் சமயத்திலும், சென்னை காத்திருந்த சமயத்திலும்,
எடுத்த படங்களை, மறக்காமல் இந்தக் குறிப்பில் போட வேண்டும்.

Hubballi

Hubballi

Chennai

நூறு வார்த்தைகள் எழுதுவதற்குள், விமானம் புறப்பட ஆயுத்தமாகி விட்டது. ‘எடுத்த படங்களை’ என்ற வார்த்தைகளிலிருந்து ஆகாயத்தில் எழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன். மேகங்களிடையே உட்கார்ந்து எழுதிக் கொண்டுள்ளேன்.

விமானத்தில் முதல் முறையாக வாஷ் ரூம் உபயோகித்த பின்,
சந்தோஷமாக வானத்தில் எழுதிக்கொண்டுள்ளேன்.

ஆஹா!

ஹுப்பள்ளி வர இன்னும் இருபது நிமிஷங்கள் உள்ளனவாம்.

Announce பண்ணிட்டிருக்காங்க.

ஆகாயத்தில் நூறு வார்த்தைகள் எழுதி முடித்து விட வேண்டாமா?

மனைவிக்கு இன்னும் ஏர் பிகாசஸ் என்று ட்ராவல் பண்ணினோம்
என்பதை இன்னும் exact  சொல்லவில்லை.

பழைய குறிப்பை பார்க வேணும்.

அடுத்த குறிப்பில் சொல்கிறேனே...

ஹுப்பள்ளி ஏர் போர்ட்.

கடைசி தடவை ஹுப்பள்ளி ஏர்போர்ட் எப்ப வந்திருந்தோம்?

மனைவி கேள்வி கேட்டு விட்டாள்.

பதில் சொல்லணம்.

மனைவியின் அண்ணன் ரிடையர்மெண்ட் ஆன சமயம். ஒரு அக்டோபர் மாதம். வருடம் 2015? பெங்களூருக்கு ஏர் பிகாசஸ் நிறுவன விமானம் மூலம் பெங்களூரு சென்றிருந்தோம்.

இருக்கட்டும்.

அப்ப சின்னதாக இருந்தது ஏர்போர்ட்.
பார்க்கிங் சின்னது. இப்ப நல்ல பெரிய பார்க்கிங்.

மகனை ஒரு தடவை ஏர் போர்ட் விடும் பொழுதும் ஏர் போர்ட் சின்னதாகத் தான் இருந்தது.

ஒரு வாரம் முன்பு ரம்யாவை விட ஏர் போர்ட் வந்திருந்தேன்

இப்ப நிறைய செக்யூரிட்டி பர்சனல், செக்-இன்.

எனக்கு தெரிந்து, கிங் ஃபிஷர், ஏர் பிகாசஸ் நிறுவனங்கள் விமானம் ஓட்டிக் கொண்டிருந்தது.

அம்மாவை ஒரு தடவை கிங் ஃபிஷர் விமானத்தில் பெங்களூர் கூட்டிச் சென்றுள்ளேன்.

இப்ப இண்டிகோ நிறுவன விமானத்தில் சென்னை சென்று கொண்டிருக்கிறோம்.

ஹுப்பள்ளி விமான நிலையம், இப்பொழுது நல்ல பெரிசாக வளர்ந்து விட்டது.

மனைவிக்கு ஏற்பாடுகள் பிடித்திருந்தது.

காலையில் முதல் முதல் வேலையாக, எண்ணங்களை  எழுதும் நாள் வரும் வரை,
இந்த நோட்புக் உபகரணத்தை உபயோகித்தே என் முதல் ட்ராஃப்டை
செய்து கொள்கிறேன்.

மணி இப்பொழுது 14:47.
நண்பர் குல்கர்ணி இன்று ரிடையர்மெண்ட் பார்ட்டி கொடுத்தார்.

நேற்று, நண்பர் ஜாலிக்கர் ஏற்பாடு செய்திருந்த அதே செஞ்சுனெரி கம்யூனிட்டி ஹால்.

கொஞ்சம் அலங்காரங்கள் ஜாஸ்தி. வெள்ளை,ஆரஞ்சு வண்ண பலூன்கள்.
நீல வெள்ளை பலூன்கள்.

இன்று ஒரு லீவே போட்டு மனைவியை நானே அழைத்து கொண்டு சென்றேன்.
படு ரிலாக்ஸ்டாக உணவருந்தினோம்.

ஆபீசிலிருந்து வருவது, மறுபடி போவது போன்ற டெண்ஷன்கள் இல்லை.

மனைவிக்கு ஏற்பாடுகள் பிடித்திருந்தது.

என் ரிடையர்மெண்டுக்கும் இது மாதிரி ஏற்பாடு என்று சொல்லி விட்டாள்.

மனைவி சொல்லியபின், என் ரிடையர்மெண்ட் குறித்து என்ன யோசனை?

பார்ட்டிகளிலே மக்கள் கேட்கும், ‘என் ரிடயர்மெண்ட் எப்ப’ என்ற கேள்வி இருக்கும்.

பதில்களின் இவரவர் ரிடைர்மெண்ட் இப்ப என்ற தகவல்களும் இருக்கும்.